เฌโรม-นโปเลียน โบนาปาร์ต (ฝรั่งเศส: Jérôme-Napoléon Bonaparte) เป็นน้องชายคนสุดท้องของจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ต่อมาเขาได้ครองราชย์เป็น เฌโรม-นโปเลียนที่ 1 กษัตริย์แห่งเว็สท์ฟาเลิน ระหว่างปี 1807 ถึง 1813ภายหลังปี 1816 เขาได้ครองยศเจ้าชายแห่งมงฟอร์ (Prince de Montfort)[1] และต่อมาในปี 1848 ในยุคสาธารณรัฐที่สอง เขาก็ได้ดำรงตำแหน่งสำคัญหลายตำแหน่ง ทั้งจอมพลแห่งฝรั่งเศสและประธานวุฒิสภา[2] เขาเป็นในพี่น้องไม่กี่คนของนโปเลียนที่มีชีวิตอยู่จนเห็นการคืนสู่ราชสมบัติของราชวงศ์โบนาปาร์ตภายใต้จักรวรรดิฝรั่งเศสที่สองเฌโรมเกิดที่อาฌักซีโย เกาะคอร์ซิกา เป็นบุตรคนที่แปดและคนสุดท้ายของการ์โล บูโอนาปาร์เต กับเลตีเซีย ราโมลีโน พี่ทั้งเจ็ดคนของเขาได้แก่ โฌแซ็ฟ, นโปเลียน, ลูว์เซียง, เอลีซา, หลุยส์, โปลีน และการอลีน ตามลำดับ เฌโรมเข้าศึกษาในโรงเรียนคาทอลิกในกรุงปารีสที่ชื่อว่า Collège de Juilly และ Collège des Irlandais ตามลำดับ